Όρια στα παιδιά: Πώς θέτω εγώ ως γονιός το παράδειγμα;
Πόσο δύσκολη η λέξη όρια. Τόσο να τη λες, όσο και να την πράττεις. Πολλές φορές κι εμείς οι ενήλικες αδυνατούμε να τηρήσουμε τα όρια που οι ίδιοι έχουμε θέσει στον εαυτό μας. Πόσο μάλλον όρια που μας θέτουν οι άλλοι. Και τώρα καλούμαστε ως γονείς να θέσουμε όρια στα παιδιά μας απαιτώντας να τα τηρούν. Αρχικά να επισημάνω, πως τα παιδιά λειτουργούν ως καθρέφτης. Ναι, ναι ξέρω πως έχετε ακούσει αμέτρητες φορές αυτήν την φράση, μα δυστυχώς ή ευτυχώς είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Αν λοιπόν εσείς οι ίδιοι δεν τηρείτε απλά όρια στην καθημερινότητά σας, μην έχετε την απαίτηση να τηρούν τα όρια που θέτετε, τα μικρά σας. Πάμε όμως να δούμε τι ακριβώς είναι τα όρια, αλλά και τι δεν είναι.
Τι είναι τα όρια;
Όρια είναι ο σεβασμός, η ελευθερία, η ισορροπία, η ανάληψη προσωπικής ευθύνης, η αυτοπεποίθηση, η αγάπη, η προστασία, η ανάγκη, η επιθυμία, η αλληλοκατανόηση. Από την άλλη όρια ΔΕΝ είναι η αυστηρότητα, ο περιορισμός, η τιμωρία, η ακαμψία, η απειλή, η ανυποχώρητη γραμμή. Πρέπει να θυμάσαι πως στη σχέση ανάμεσα σε εσένα και το παιδί σου, ο ενήλικας είσαι ΕΣΥ!
Αυτό σημαίνει, αυτομάτως, πως μέχρι να ενηλικιωθεί το παιδί σου ΕΣΥ είσαι:
- Ο πρώτος που ακούει
- Ο πρώτος που συγχωρεί
- Ο πρώτος που κατανοεί
- Ο πρώτος που απολογείται
- Ο πρώτος που υποχωρεί
- Ο μόνος που θα βρίσκει πάντα μία διέξοδο όταν τα πράγματα ξεφεύγουν.
Για να μπορέσουμε να θέσουμε όρια στα παιδιά μας, πρέπει εμείς οι ίδιοι να ακολουθούμε κάποιους κανόνες και να μην παρεκκλίνουμε από αυτούς, όταν τα πράγματα ζορίζουν.
7 κανόνες για τα δικά σου όρια
Πρώτος κανόνας: Να παραμένεις σταθερός στην απόφασή σου. Το όχι σημαίνει όχι και το ναι σημαίνει ναι! Τα παιδιά θα γνωρίζετε από πρώτο χέρι, καταλαβαίνουν τα πάντα. Αν λοιπόν αντιληφθούν, πως υπάρχει έξοδος κινδύνου και στην προκειμένη πιθανότητα να ξεφύγουν από τα όρια που έθεσες, πες πως έχει ήδη γίνει.
Δεύτερος κανόνας: Να εξηγείτε τι ακριβώς εννοείτε και ΝΑ ΤΟ ΕΝΝΟΕΙΤΕ! Αλλιώς τα παιδιά μπερδεύονται. Έχετε, επίσης στο νου σας, πως για οτιδήποτε πείτε θα δώσετε και τις απαραίτητες εξηγήσεις. Άρα πριν μιλήσετε σκεφτείτε.
Τρίτος κανόνας: Μην δίνετε υποσχέσεις που ΔΕΝ μπορείτε να κρατήσετε! Τα παιδιά δεν ξεχνούν τίποτα. Ειδικά ότι τους ενδιαφέρει!
Τέταρτος κανόνας: Ο σεβασμός είναι δρόμος διπλής κατεύθυνσης, όχι μονόδρομος. Πρέπει πρώτα να σεβαστείτε εσείς το παιδί σας, ώστε να σας σεβαστεί κι εκείνο. Η ευγένεια και ο σεβασμός είναι το παν για να οικοδομήσετε μια σχέση εμπιστοσύνης και συνεργασίας με το μικρό μας.
Πέμπτος κανόνας: Ακούστε το παιδί σας και αναγνωρίστε τα συναισθήματά του. Αφήστε το να σας μιλήσει και να σας εκφράσει, όλα όσα το βαραίνουν. Πείτε του « Σε ακούω», «Σε καταλαβαίνω». Δώστε του τον απαραίτητο χρόνο για να απαντήσει και πάνω από όλα ακούστε το με τα αυτιά και την καρδιά σας
Έκτος κανόνας: Καθιερώστε μικρές καθημερινές ρουτίνες, διότι έτσι αποπνέετε κλίμα ασφάλειας στα παιδιά και τους μαθαίνεται να προγραμματίζουν σωστά τον χρόνο τους.
Έβδομος κανόνας: Λειτουργείστε ως ομάδα. Πρέπει ως γονείς να έχετε κοινή γραμμή μπροστά στα παιδιά, αλλιώς δεν ξέρουν τι να ακολουθήσουν και μπερδεύονται. Επίσης πρέπει να είστε ομάδα και με τα παιδιά σας. Εμπλέξτε τα στην διαδικασία τοποθέτησης στόχων και ορίων.
Θυμηθείτε να εξηγείτε πάντα τι είναι αυτό που θέλετε να κάνει το παιδί σας και όχι τι ΔΕΝ θέλετε. Εξηγείστε του τι περιμένετε από εκείνο και ζητήστε από εκείνο προκαταβολικά ευχαριστώ! Τέλος προσπαθήστε να χρησιμοποιείτε θετική ενίσχυση και όχι αρνητική. Δηλαδή ευχαρίστηση και όχι γκρίνια. Υπερηφάνεια και όχι κριτική. Αγάπη όχι σύγκριση.
Εξασφαλίστε ότι το ΕΣΥ που βλέπουν τα παιδιά σας είναι το ΕΣΥ που ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ!
Από την Μαρία Δημητρίου, Νηπιαγωγό.
Πηγή: https://www.projectparenting.gr
[Mini College, δίγλωσσος παιδικός σταθμός & νηπιαγωγείο, Κηφισιά]
